krzyk

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *krȋkъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʂɘk/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɘk
• Syllabification: krzyk
• Homophone: kszyk

Noun

krzyk m inan

1. scream, shout

Declension

Declension of krzyk

	singular	plural
nominative	krzyk	krzyki
genitive	krzyku	krzyków
dative	krzykowi	krzykom
accusative	krzyk	krzyki
instrumental	krzykiem	krzykami
locative	krzyku	krzykach
vocative	krzyku	krzyki

Further reading

• krzyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• krzyk in Polish dictionaries at PWN