krzyknąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From krzyczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkʂɘk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: krzyk‧nąć

Verb

[edit]

krzyknąć pf (imperfective krzyczeć)

  1. (transitive, intransitive) to shout, to cry

Conjugation

[edit]
Conjugation of krzyknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive krzyknąć
future tense 1st krzyknę krzykniemy
2nd krzykniesz krzykniecie
3rd krzyknie krzykną
impersonal krzyknie się
past tense 1st krzyknąłem,
-(e)m krzyknął
krzyknęłam,
-(e)m krzyknęła
krzyknęłom,
-(e)m krzyknęło
krzyknęliśmy,
-(e)śmy krzyknęli
krzyknęłyśmy,
-(e)śmy krzyknęły
2nd krzyknąłeś,
-(e)ś krzyknął
krzyknęłaś,
-(e)ś krzyknęła
krzyknęłoś,
-(e)ś krzyknęło
krzyknęliście,
-(e)ście krzyknęli
krzyknęłyście,
-(e)ście krzyknęły
3rd krzyknął krzyknęła krzyknęło krzyknęli krzyknęły
impersonal krzyknięto
conditional 1st krzyknąłbym,
bym krzyknął
krzyknęłabym,
bym krzyknęła
krzyknęłobym,
bym krzyknęło
krzyknęlibyśmy,
byśmy krzyknęli
krzyknęłybyśmy,
byśmy krzyknęły
2nd krzyknąłbyś,
byś krzyknął
krzyknęłabyś,
byś krzyknęła
krzyknęłobyś,
byś krzyknęło
krzyknęlibyście,
byście krzyknęli
krzyknęłybyście,
byście krzyknęły
3rd krzyknąłby,
by krzyknął
krzyknęłaby,
by krzyknęła
krzyknęłoby,
by krzyknęło
krzyknęliby,
by krzyknęli
krzyknęłyby,
by krzyknęły
impersonal krzyknięto by
imperative 1st niech krzyknę krzyknijmy
2nd krzyknij krzyknijcie
3rd niech krzyknie niech krzykną
anterior adverbial participle krzyknąwszy
verbal noun krzyknięcie

Further reading

[edit]
  • krzyknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krzyknąć in Polish dictionaries at PWN