krzyknąć

Polish

Etymology

From krzyczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʂɘk.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: krzyk‧nąć

Verb

krzyknąć pf (imperfective krzyczeć)

1. (transitive, intransitive) to shout, to cry

Conjugation

Conjugation of krzyknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		krzyknąć
future tense	1st	krzyknę			krzykniemy
	2nd	krzykniesz			krzykniecie
	3rd	krzyknie			krzykną
	impersonal	krzyknie się
past tense	1st	krzyknąłem, -(e)m krzyknął	krzyknęłam, -(e)m krzyknęła	krzyknęłom, -(e)m krzyknęło	krzyknęliśmy, -(e)śmy krzyknęli	krzyknęłyśmy, -(e)śmy krzyknęły
	2nd	krzyknąłeś, -(e)ś krzyknął	krzyknęłaś, -(e)ś krzyknęła	krzyknęłoś, -(e)ś krzyknęło	krzyknęliście, -(e)ście krzyknęli	krzyknęłyście, -(e)ście krzyknęły
	3rd	krzyknął	krzyknęła	krzyknęło	krzyknęli	krzyknęły
	impersonal	krzyknięto
conditional	1st	krzyknąłbym, bym krzyknął	krzyknęłabym, bym krzyknęła	krzyknęłobym, bym krzyknęło	krzyknęlibyśmy, byśmy krzyknęli	krzyknęłybyśmy, byśmy krzyknęły
	2nd	krzyknąłbyś, byś krzyknął	krzyknęłabyś, byś krzyknęła	krzyknęłobyś, byś krzyknęło	krzyknęlibyście, byście krzyknęli	krzyknęłybyście, byście krzyknęły
	3rd	krzyknąłby, by krzyknął	krzyknęłaby, by krzyknęła	krzyknęłoby, by krzyknęło	krzyknęliby, by krzyknęli	krzyknęłyby, by krzyknęły
	impersonal	krzyknięto by
imperative	1st	niech krzyknę			krzyknijmy
	2nd	krzyknij			krzyknijcie
	3rd	niech krzyknie			niech krzykną
anterior adverbial participle		krzyknąwszy
verbal noun		krzyknięcie

Further reading

• krzyknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• krzyknąć in Polish dictionaries at PWN