kopnięty

Polish

Etymology

From kopnąć +‎ -ty.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔpˈɲɛn.tɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntɘ
• Syllabification: kop‧nię‧ty

Adjective

kopnięty (comparative bardziej kopnięty, superlative najbardziej kopnięty, no derived adverb)

1. (colloquial) batty, bonkers, wacko, wacky

   Synonyms: jebnięty, niespełna rozumu, pieprznięty, pierdolnięty, porąbany, puknięty, rąbnięty, stuknięty, szurnięty, walnięty

Declension

Declension of kopnięty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kopnięty		kopnięta	kopnięte	kopnięci	kopnięte
genitive	kopniętego		kopniętej	kopniętego	kopniętych
dative	kopniętemu		kopniętej	kopniętemu	kopniętym
accusative	kopniętego	kopnięty	kopniętą	kopnięte	kopniętych	kopnięte
instrumental	kopniętym		kopniętą	kopniętym	kopniętymi
locative	kopniętym		kopniętej	kopniętym	kopniętych

Related terms

verbs

• kopać
• kopnąć

 

Participle

kopnięty (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of kopnąć

Further reading

• kopnięty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kopnięty in Polish dictionaries at PWN