walnięty

Polish

Etymology

From walnąć +‎ -ty.

Pronunciation

• IPA^(key): /valˈɲɛn.tɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntɘ
• Syllabification: wal‧nię‧ty

Adjective

walnięty (comparative bardziej walnięty, superlative najbardziej walnięty, no derived adverb)

1. (colloquial) loony, nuts, out there, wacky

   Synonyms: jebnięty, kopnięty, niespełna rozumu, pieprznięty, pierdolnięty, porąbany, puknięty, rąbnięty, stuknięty, szurnięty

Declension

Declension of walnięty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	walnięty		walnięta	walnięte	walnięci	walnięte
genitive	walniętego		walniętej	walniętego	walniętych
dative	walniętemu		walniętej	walniętemu	walniętym
accusative	walniętego	walnięty	walniętą	walnięte	walniętych	walnięte
instrumental	walniętym		walniętą	walniętym	walniętymi
locative	walniętym		walniętej	walniętym	walniętych

Related terms

verbs

• walić
• walnąć

 

Participle

walnięty (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of walnąć

Further reading

• walnięty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• walnięty in Polish dictionaries at PWN