Jump to content

kanout

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *kapnǫti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈkanou̯t]
  • Hyphenation: ka‧nout

Verb

[edit]

kanout impf

  1. to trickle, to dribble
    Synonyms: kapat, řinout, stékat, splývat
    Muži kanuly bohaté slzy po tvářích.(please add an English translation of this usage example)

Conjugation

[edit]
Conjugation of kanout
infinitive kanout, kanouti active adjective kanoucí
verbal noun passive adjective
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person kanu kaneme kaňme
2nd person kaneš kanete kaň kaňte
3rd person kane kanou

The future tense: a combination of a future form of být + infinitive kanout.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate kanul kanuli kanut kanuti
masculine inanimate kanuly kanuty
feminine kanula kanuta
neuter kanulo kanula kanuto kanuta
transgressives present past
masculine singular kana
feminine + neuter singular kanouc
plural kanouce

Further reading

[edit]
  • kanouti”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • kanouti”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • kanout”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025