kabuk

Gagauz

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish قَبُوقْ (qabuq), قَابُقْ (qabuq), from Proto-Turkic *kāpïk. By surface analysis, kap +‎ -uk. Comapre Turkish kabuk, Azerbaijani qabıq.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɑˈbuk/
• Hyphenation: ka-buk

Noun

kabuk (definite accusative kabuu, plural kabuklar)

1. crust, bark, skin

Declension

declension of kabuk

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	kabuk	kabuklar
definite accusative (belirtme)	kabuu	kabukları
dative (yönelme)	kabaa	kabuklara
locative (bulunma)	kabukta	kabuklarda
ablative (çıkma)	kabuktan	kabuklardan
genitive (tamlayan)	kabuun	kabukların

Further reading

• Mavrodi M. F., editor (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 44
• Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 88

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قبوق (ḳabuḳ, “bark, rind, the skin or peel of a fruit, shell”), from Proto-Turkic *kāpuk (“bark, shell”) from Proto-Turkic *kāp- (“to surround”), equivalent to kap +‎ -uk.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈbuk/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ka‧buk

Noun

kabuk (definite accusative kabuğu, plural kabuklar)

1. The hard layer over or around something naturally formed to protect it; shell, bark, skin of a fruit, rind or husk.

   Synonym: kışır

2. The hard, brown outer layer around bread; crust.
3. (medicine) The incrustation over a wound or pimple; scab.
4. (astronomy) The outer layer surrounding liquid or gaseous core; crust.
5. (zoology) The outer chitinaceous, siliceous, bony or keratinous layer around an animal.

   Synonym: kavkı

Declension

Inflection
Nominative	kabuk
Definite accusative	kabuğu
	Singular	Plural
Nominative	kabuk	kabuklar
Definite accusative	kabuğu	kabukları
Dative	kabuğa	kabuklara
Locative	kabukta	kabuklarda
Ablative	kabuktan	kabuklardan
Genitive	kabuğun	kabukların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kabuğum kabuklarım 2nd singular kabuğun kabukların 3rd singular kabuğu kabukları 1st plural kabuğumuz kabuklarımız 2nd plural kabuğunuz kabuklarınız 3rd plural kabukları kabukları Definite accusative Singular Plural 1st singular kabuğumu kabuklarımı 2nd singular kabuğunu kabuklarını 3rd singular kabuğunu kabuklarını 1st plural kabuğumuzu kabuklarımızı 2nd plural kabuğunuzu kabuklarınızı 3rd plural kabuklarını kabuklarını Dative Singular Plural 1st singular kabuğuma kabuklarıma 2nd singular kabuğuna kabuklarına 3rd singular kabuğuna kabuklarına 1st plural kabuğumuza kabuklarımıza 2nd plural kabuğunuza kabuklarınıza 3rd plural kabuklarına kabuklarına Locative Singular Plural 1st singular kabuğumda kabuklarımda 2nd singular kabuğunda kabuklarında 3rd singular kabuğunda kabuklarında 1st plural kabuğumuzda kabuklarımızda 2nd plural kabuğunuzda kabuklarınızda 3rd plural kabuklarında kabuklarında Ablative Singular Plural 1st singular kabuğumdan kabuklarımdan 2nd singular kabuğundan kabuklarından 3rd singular kabuğundan kabuklarından 1st plural kabuğumuzdan kabuklarımızdan 2nd plural kabuğunuzdan kabuklarınızdan 3rd plural kabuklarından kabuklarından Genitive Singular Plural 1st singular kabuğumun kabuklarımın 2nd singular kabuğunun kabuklarının 3rd singular kabuğunun kabuklarının 1st plural kabuğumuzun kabuklarımızın 2nd plural kabuğunuzun kabuklarınızın 3rd plural kabuklarının kabuklarının

Derived terms

• deniz kabuğu
• kabuğu dışına çıkmak
• kabuğuna çekilmek
• kabuk bağlamak
• kabuklanmak
• kabuklu
• kabuksuz
• yer kabuğu

Related terms

• ayakkabı
• kabak
• kapan
• kaplamak
• kaplumbağa
• kapsam
• kapsamak
• kavuk
• kepenek

Further reading

• “kabuk”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN