kònieczny

See also: konieczny, kōnieczny, and Konieczny

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *konьčьnъ. By surface analysis, kùńc +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /kwɛˈɲɛt͡ʃ.ni/
• Rhymes: -ɛt͡ʃni
• Syllabification: kò‧niecz‧ny

Adjective

kònieczny (not comparable, derived adverb kònieczno or kòniecznie)

1. necessary, needed

   Synonym: mùszebny

Declension

Declension of kònieczny (hard)

	singular					plural
	masculine		feminine	neuter		virile	non-virile
	animate	inanimate
nominative	kònieczny		kòniecznô	kònieczné		kònieczny	kònieczné
genitive	kòniecznégò		kònieczny	kòniecznégò		kòniecznëch
dative	kòniecznémù		kònieczny	kòniecznémù		kòniecznym
accusative	kòniecznégò	kònieczny	kònieczną	kònieczné		kòniecznëch	kònieczné
instrumental	kòniecznym		kònieczną	kòniecznym		kòniecznyma
locative	kòniecznym		kònieczny	kòniecznym		kòniecznëch

Derived terms

(nouns):

• kòniecznosc

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “kœńečny”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 75
• Sychta, Bernard (1968) “kȯńečni”, in Słownik gwar kaszubskich [Dictionary of Kashubian dialects] (in Polish), volumes 2 (H – L), Wrocław: Ossolineum, page 201
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “konieczny”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]
• “kònieczny”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022