invoegen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From in + voegen. Compare German einfügen.
Pronunciation
[edit]Audio: (file) - Hyphenation: in‧voe‧gen
Verb
[edit]invoegen
Conjugation
[edit]| Conjugation of invoegen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | invoegen | |||
| past singular | voegde in | |||
| past participle | ingevoegd | |||
| infinitive | invoegen | |||
| gerund | invoegen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | voeg in | voegde in | invoeg | invoegde |
| 2nd person sing. (jij) | voegt in, voeg in2 | voegde in | invoegt | invoegde |
| 2nd person sing. (u) | voegt in | voegde in | invoegt | invoegde |
| 2nd person sing. (gij) | voegt in | voegde in | invoegt | invoegde |
| 3rd person singular | voegt in | voegde in | invoegt | invoegde |
| plural | voegen in | voegden in | invoegen | invoegden |
| subjunctive sing.1 | voege in | voegde in | invoege | invoegde |
| subjunctive plur.1 | voegen in | voegden in | invoegen | invoegden |
| imperative sing. | voeg in | |||
| imperative plur.1 | voegt in | |||
| participles | invoegend | ingevoegd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||