intuinen
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]intuinen
Inflection
[edit]Conjugation of intuinen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | intuinen | |||
past singular | tuinde in | |||
past participle | ingetuind | |||
infinitive | intuinen | |||
gerund | intuinen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | tuin in | tuinde in | intuin | intuinde |
2nd person sing. (jij) | tuint in, tuin in2 | tuinde in | intuint | intuinde |
2nd person sing. (u) | tuint in | tuinde in | intuint | intuinde |
2nd person sing. (gij) | tuint in | tuinde in | intuint | intuinde |
3rd person singular | tuint in | tuinde in | intuint | intuinde |
plural | tuinen in | tuinden in | intuinen | intuinden |
subjunctive sing.1 | tuine in | tuinde in | intuine | intuinde |
subjunctive plur.1 | tuinen in | tuinden in | intuinen | intuinden |
imperative sing. | tuin in | |||
imperative plur.1 | tuint in | |||
participles | intuinend | ingetuind | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |