influisteren

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɪnˌflœy̯stərə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: in‧fluis‧te‧ren

Verb

influisteren

1. (transitive) to whisper into someone's ear

Conjugation

Conjugation of influisteren (weak, separable)
infinitive	influisteren
past singular	fluisterde in
past participle	ingefluisterd
infinitive	influisteren
gerund	influisteren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	fluister in	fluisterde in	influister	influisterde
2nd person sing. (jij)	fluistert in, fluister in2	fluisterde in	influistert	influisterde
2nd person sing. (u)	fluistert in	fluisterde in	influistert	influisterde
2nd person sing. (gij)	fluistert in	fluisterde in	influistert	influisterde
3rd person singular	fluistert in	fluisterde in	influistert	influisterde
plural	fluisteren in	fluisterden in	influisteren	influisterden
subjunctive sing.1	fluistere in	fluisterde in	influistere	influisterde
subjunctive plur.1	fluisteren in	fluisterden in	influisteren	influisterden
imperative sing.	fluister in
imperative plur.1	fluistert in
participles	influisterend	ingefluisterd
1) Archaic. 2) In case of inversion.