indywidualny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French individuel +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /in.dɘ.vi.duˈal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: in‧dy‧wi‧du‧al‧ny

Adjective

indywidualny (comparative bardziej indywidualny, superlative najbardziej indywidualny, derived adverb indywidualnie)

1. individual, single, self-standing (relating to a single person or thing)

   Synonyms: osobisty, charakterystyczny, jednostkowy, niecodzienny, nienormalny, odrębny, osobniczy, rozpoznawalny, specjalny, specyficzny, swoisty, szczególny, wyjątkowy

2. individual, single, personal (intended for a single person)

   Synonyms: osobny, niezespołowy, pojedynczy, oddzielny

Declension

Declension of indywidualny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	indywidualny		indywidualna	indywidualne	indywidualni	indywidualne
genitive	indywidualnego		indywidualnej	indywidualnego	indywidualnych
dative	indywidualnemu		indywidualnej	indywidualnemu	indywidualnym
accusative	indywidualnego	indywidualny	indywidualną	indywidualne	indywidualnych	indywidualne
instrumental	indywidualnym		indywidualną	indywidualnym	indywidualnymi
locative	indywidualnym		indywidualnej	indywidualnym	indywidualnych

Derived terms

noun

• indywidualność

 

Further reading

• indywidualny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• indywidualny in Polish dictionaries at PWN