Jump to content

induló

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

indul +‎ (present-participle suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈinduloː]
  • Hyphenation: in‧du‧ló
  • Rhymes: -loː

Participle

[edit]

induló

  1. present participle of indul: starting, departing
    induló vállalkozása startup company

Declension

[edit]
Inflection of induló
singular plural
nominative induló indulók
indulóak
accusative indulót indulókat
indulóakat
dative indulónak indulóknak
indulóaknak
instrumental indulóval indulókkal
indulóakkal
causal-final indulóért indulókért
indulóakért
translative indulóvá indulókká
indulóakká
terminative indulóig indulókig
indulóakig
essive-formal indulóként indulókként
indulóakként
essive-modal
inessive indulóban indulókban
indulóakban
superessive indulón indulókon
indulóakon
adessive indulónál indulóknál
indulóaknál
illative indulóba indulókba
indulóakba
sublative indulóra indulókra
indulóakra
allative indulóhoz indulókhoz
indulóakhoz
elative indulóból indulókból
indulóakból
delative indulóról indulókról
indulóakról
ablative indulótól indulóktól
indulóaktól
non-attributive
possessive – singular
indulóé indulóké
indulóaké
non-attributive
possessive – plural
indulóéi indulókéi
indulóakéi

Noun

[edit]

induló (plural indulók)

  1. march (any song in the genre of music written for marching)
  2. competitor, entrant, participant (in a competition)

Declension

[edit]
Possessive forms of induló
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. indulóm indulóim
2nd person sing. indulód indulóid
3rd person sing. indulója indulói
1st person plural indulónk indulóink
2nd person plural indulótok indulóitok
3rd person plural indulójuk indulóik

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • induló in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.