Jump to content

inboezemen

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From in +‎ boezem +‎ -en, likely a calque of Latin insinuō or French insinuer.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɪnˌbu.zə.mə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: in‧boe‧ze‧men

Verb

[edit]

inboezemen

  1. (transitive, with optional indirect object) to fill with, to inspire, to strike (something) into (one's heart) [from 17th c.]

Conjugation

[edit]
Conjugation of inboezemen (weak, separable)
infinitive inboezemen
past singular boezemde in
past participle ingeboezemd
infinitive inboezemen
gerund inboezemen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular boezem in boezemde in inboezem inboezemde
2nd person sing. (jij) boezemt in, boezem in2 boezemde in inboezemt inboezemde
2nd person sing. (u) boezemt in boezemde in inboezemt inboezemde
2nd person sing. (gij) boezemt in boezemde in inboezemt inboezemde
3rd person singular boezemt in boezemde in inboezemt inboezemde
plural boezemen in boezemden in inboezemen inboezemden
subjunctive sing.1 boezeme in boezemde in inboezeme inboezemde
subjunctive plur.1 boezemen in boezemden in inboezemen inboezemden
imperative sing. boezem in
imperative plur.1 boezemt in
participles inboezemend ingeboezemd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]