hertalen

Dutch

Etymology

In analogy to vertalen (“to translate”). Equivalent to her- +‎ talen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɦɛrˈtaː.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: her‧ta‧len
• Rhymes: -aːlən

Verb

hertalen

1. (transitive, intransitive) to adapt or rewrite a historic literary text that is difficult to read for a contemporary audience due to, for example, archaisms and obsolete spelling, in a modern version of the same language
   • 2022 April 21, Margot Poll, “‘De gewone gevangenen vond ik leuker dan de Jehova’s getuigen’ ['I liked the regular prisoners better than the Jehovah's Witnesses']”, in NRC Handelsblad‎^[1], retrieved 2 December 2022:

     In de serie ‘hertaalde klassiekers’ heeft docent Nederlands Albert Kroezemann de roman Langs lijnen van geleidelijkheid (1900) van de grote Nederlandse schrijver Louis Couperus (1863-1923) fijnzinnig hertaald.

     As part of the series 'great novels adapted to modern language', Dutch language teacher Albert Kroezemann sensitively rewrote the novel Langs lijnen van geleidelijkheid (1900) by the great Dutch writer Louis Couperus (1863-1923) in contemporary Dutch.

Conjugation

Conjugation of hertalen (weak, prefixed)
infinitive	hertalen
past singular	hertaalde
past participle	hertaald
infinitive	hertalen
gerund	hertalen n
	present tense	past tense
1st person singular	hertaal	hertaalde
2nd person sing. (jij)	hertaalt, hertaal2	hertaalde
2nd person sing. (u)	hertaalt	hertaalde
2nd person sing. (gij)	hertaalt	hertaalde
3rd person singular	hertaalt	hertaalde
plural	hertalen	hertaalden
subjunctive sing.1	hertale	hertaalde
subjunctive plur.1	hertalen	hertaalden
imperative sing.	hertaal
imperative plur.1	hertaalt
participles	hertalend	hertaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• hertaling