halogatás
Appearance
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]From halogat (“to keep postponing”) + -ás (noun-forming suffix).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]halogatás
- delay, procrastination (continual postponement)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | halogatás | halogatások |
accusative | halogatást | halogatásokat |
dative | halogatásnak | halogatásoknak |
instrumental | halogatással | halogatásokkal |
causal-final | halogatásért | halogatásokért |
translative | halogatássá | halogatásokká |
terminative | halogatásig | halogatásokig |
essive-formal | halogatásként | halogatásokként |
essive-modal | — | — |
inessive | halogatásban | halogatásokban |
superessive | halogatáson | halogatásokon |
adessive | halogatásnál | halogatásoknál |
illative | halogatásba | halogatásokba |
sublative | halogatásra | halogatásokra |
allative | halogatáshoz | halogatásokhoz |
elative | halogatásból | halogatásokból |
delative | halogatásról | halogatásokról |
ablative | halogatástól | halogatásoktól |
non-attributive possessive – singular |
halogatásé | halogatásoké |
non-attributive possessive – plural |
halogatáséi | halogatásokéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | halogatásom | halogatásaim |
2nd person sing. | halogatásod | halogatásaid |
3rd person sing. | halogatása | halogatásai |
1st person plural | halogatásunk | halogatásaink |
2nd person plural | halogatásotok | halogatásaitok |
3rd person plural | halogatásuk | halogatásaik |
Further reading
[edit]- halogatás in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN