granica

See also: Granica, granicą, and Granicą

Lower Sorbian

Etymology

Etymology tree

Proto-Slavic *granь

Proto-Indo-European *-h₂

Proto-Indo-European *-ih₂

Proto-Balto-Slavic *-kas

Proto-Slavic *-ica

Proto-Slavic *granica

Lower Sorbian granica

Inherited from Proto-Slavic *granica.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɡranʲit͡sa]

Noun

granica f

1. border (line or frontier area separating regions)

Declension

Declension of granica

	Singular	Dual	Plural
Nominative	granica	granicy	granice
Genitive	granice	granicowu	granicow
Dative	granicy	granicoma	granicam
Accusative	granicu	granicy	granice
Instrumental	granicu	granicoma	granicami
Locative	granicy	granicoma	granicach

Synonyms

• mjaza

Further reading

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “granica”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “granica”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Old Polish

Etymology

Etymology tree

Proto-Slavic *granь

Proto-Indo-European *-h₂

Proto-Indo-European *-ih₂

Proto-Balto-Slavic *-kas

Proto-Slavic *-ica

Proto-Slavic *granica

Old Polish granica

Inherited from Proto-Slavic *granica. By surface analysis, grań +‎ -ica. First attested in the 13th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡraɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡraɲit͡sa/

Noun

granica f (related adjective graniczny)

1. (attested in Greater Poland, Silesia, Sieradz-Łęczyca) border (line separating two regions)
   • 1888 [1397], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[1], Greater Poland, page 28:

     Swaczø, iako Wawrzinecz ne mal nouego dzalu s Ianem mymo stare granicze

     [Świadczę, jako Wawrzyniec nie miał nowego działu s Janem mimo stare granice]

   • 1956 [Middle of the 15th century], Jerzy Woronczak, editor, Teksty polskie w rękopisie nr 43 Biblioteki Kapitulnej we Wrocławiu z połowy XV wieku‎^[2], Silesia, page 48v:

     Et in hiis omnibus inter nos et vos chaos, magnum chaos welke rossdzele[nie], chaos proprie granicze, firmatum est wtwerdzone gest (inter nos et vos chaos magnum firmatum est, ut hi, qui volunt hinc transire ad vos, non possint neque inde huc transmeare Luc 16, 26)

     [Et in hiis omnibus inter nos et vos chaos, magnum chaos wielkie rozdziele[nie], chaos proprie granice, firmatum est utwierdzone jest (inter nos et vos chaos magnum firmatum est, ut hi, qui volunt hinc transire ad vos, non possint neque inde huc transmeare Luc 16, 26)]

   • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[3], [4], [5]}, volume XXII, Łęczyca, page 11:

     Linguam balbucientem clinat, s grąnicz vywodzy, destruit et clausa sub pectore manifestat

     [Linguam balbucientem clinat, z granic wywodzi, destruit et clausa sub pectore manifestat]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 56r:

     Gades grąnyczą

     [Gades granica]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 75v:

     Limes […] est proprie via transuersa per agros granyczą

     [Limes […] est proprie via transuersa per agros granica]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 82v:

     Meta est circuitus vel alicuius rei finis eyn zyl granyczą

     [Meta est circuitus vel alicuius rei finis eyn zyl granica]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 136v:

     Terminus eyn ende granyczą

     [Terminus eyn ende granica]

2. (attested in Lesser Poland, Sieradz-Łęczyca) border (all territory belonging to such a line)
   • 1887 [Fifteenth century], Wacław Ubogi z Brodni, edited by Lucjan Malinowski, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski‎^[6], Krakow, Brodnia, page 10a:

     Wisluchay nas, boze, zbawiczelu nas, nadzeio wszithkich granicz zemie y w morzu daleko (spes omnium finium terrae et in mari longe Psal 64, 6)

     [Wysłuchaj nas, Boże, zbawicielu nasz, nadziejo wszytkich granic ziemie i w morzu daleko (spes omnium finium terrae et in mari longe Psal 64, 6)]

3. (attested in Greater Poland, Masovia) boundary mark in the form of a mound or furrow, marked tree, or stack of trees
   • 1888 [1393], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[7], Greater Poland, page 67:

     Iacom przi tem bil, kedi Potrasz s Czesantha mal vmowø, po czosnom meli sipacz granicze

     [Jakom przy tem był, kiedy Piotrasz z Cieszętą miał umowę, po ciosnom mieli sypać granice]

   • 1920 [1405], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume I, number 547, Płońsk:

     Yacom ya Sandkowy granicze ne porambil anim ye przedal na dwa voszy

     [Jakom ja Sędkowi granice nie porąbił anim je przedał na dwa wozy]

Derived terms

verbs

• graniczyć impf

Related terms

adverbs

• graniczenie

nouns

• graniczne
• granicznik

verbs

• ograniczyć pf
• otgrańczyć pf
• przygraniczyć pf, przygraniczać impf
• rozgraniczyć pf, rozgraniczać impf
• ugraniczyć pf
• wygraniczać impf

Descendants

• Polish: granica
• Silesian: granica
• → Middle High German: grenize, graniza (and/or from Sorbian)
  • German: Grenze, Gränze
    • → Norwegian Bokmål: grense
    • → Norwegian Nynorsk: grense
  • Yiddish: גרענעץ (grenets)
• → Middle Low German: grense, grenitse (and/or from Polabian)
  • → Dutch: grens
    • Afrikaans: grens
  • → Danish: grænse
  • → Swedish: gräns
• → Latin: granicia

References

• Boryś, Wiesław (2005) “granica”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “granica”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Mańczak, Witold (2017) “granica”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “granica”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “granica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “granica”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

Etymology

Etymology tree

Proto-Slavic *granь

Proto-Indo-European *-h₂

Proto-Indo-European *-ih₂

Proto-Balto-Slavic *-kas

Proto-Slavic *-ica

Proto-Slavic *granica

Old Polish granica

Polish granica

Inherited from Old Polish granica. By surface analysis, grań +‎ -ica.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡraˈɲi.t͡sa/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɡraˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: gra‧ni‧ca
• Homophone: Granica

Noun

granica f (related adjective graniczny)

1. border (line separating two regions) [with między (+ instrumental) ‘between what’]
2. edge, limit (bound beyond which one may not go) [with między (+ instrumental) ‘between what’]
3. limit (moment or situation that defines what is acceptable)
4. limit (dividing line or factors that differentiate something)
5. (mathematics) limit (value to which a sequence converges)
6. (obsolete, children's games) type of children's game

Declension

Declension of granica

	singular	plural
nominative	granica	granice
genitive	granicy	granic
dative	granicy	granicom
accusative	granicę	granice
instrumental	granicą	granicami
locative	granicy	granicach
vocative	granico	granice

Derived terms

adverbs

• na granicy prawa
• za granicą

nouns

• dolna granica
• górna granica
• granica wieku
• granice wzrostu
• zielona granica

prepositions

• na granicy
• w granicach

verbs

• graniczyć impf

verbs

• otworzyć granice pf, otwierać granice impf
• przekroczyć wszelkie granice pf, przekraczać wszelkie granice impf
• zamknąć granice pf, zamykać granice impf

Related terms

adjectives

• bezgraniczny

adverbs

• bezgranicznie

nouns

• bezgraniczność

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), granica is one of the most used words in Polish, appearing 41 times in scientific texts, 36 times in news, 40 times in essays, 18 times in fiction, and 8 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 143 times, making it the 413th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• granica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• granica in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “granica”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “GRANICA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.10.2014
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “granica”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “granica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “granica”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 901

Serbo-Croatian

Etymology

Etymology tree

Proto-Slavic *granь

Proto-Indo-European *-h₂

Proto-Indo-European *-ih₂

Proto-Balto-Slavic *-kas

Proto-Slavic *-ica

Proto-Slavic *granica

Serbo-Croatian granica

Inherited from Proto-Slavic *granica. Compare grána.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡrǎnit͡sa/
• Hyphenation: gra‧ni‧ca

Noun

grànica f (Cyrillic spelling гра̀ница)

1. border

   državna granica ― country border

   preći granicu ― to cross the border

2. boundary, limit

   unutar granica zakona ― within the boundaries of law

   Prešao si granicu! ― You crossed the line! (literally, “You crossed the limit!”)

Declension

Declension of granica

	singular	plural
nominative	granica	granice
genitive	granice	granica
dative	granici	granicama
accusative	granicu	granice
vocative	granico	granice
locative	granici	granicama
instrumental	granicom	granicama

Synonyms

• međa

Further reading

• “granica”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Silesian

Etymology

Etymology tree

Proto-Slavic *granь

Proto-Indo-European *-h₂

Proto-Indo-European *-ih₂

Proto-Balto-Slavic *-kas

Proto-Slavic *-ica

Proto-Slavic *granica

Old Polish granica

Silesian granica

Inherited from Old Polish granica.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡraˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: gra‧ni‧ca

Noun

granica f (diminutive graniczka, related adjective graniczny)

1. border (line separating two regions)
2. (politics) border (line dividing countries)
3. edge, limit (bound beyond which one may not go)

Declension

Declension of granica

	singular	plural
nominative	granica	granice
genitive	granice	granic
dative	granicy	granicōm
accusative	granicã	granice
instrumental	granicōm	granicami/granicōma
locative	granicy	granicach
vocative	granico	granice

Derived terms

verbs

• graniczyć impf

Related terms

adverbs

• granicznie

nouns

• graniczniŏk

Further reading

• granica in silling.org

Slovene

Etymology

Etymology tree

Proto-Slavic *granь

Proto-Indo-European *-h₂

Proto-Indo-European *-ih₂

Proto-Balto-Slavic *-kas

Proto-Slavic *-ica

Proto-Slavic *granica

Slovene granica

Inherited from Proto-Slavic *granica.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡráːnit͡sa/

Noun

grȃnica f

1. (archaic) border

   Synonym: mêja

Inflection

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.

Feminine, a-stem
nom. sing.	gránica
gen. sing.	gránice
	singular	dual	plural
nominative (imenovȃlnik)	gránica	gránici	gránice
genitive (rodȋlnik)	gránice	gránic	gránic
dative (dajȃlnik)	gránici	gránicama	gránicam
accusative (tožȋlnik)	gránico	gránici	gránice
locative (mẹ̑stnik)	gránici	gránicah	gránicah
instrumental (orọ̑dnik)	gránico	gránicama	gránicami

Further reading

• “granica”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran
• “granica”, in Termania, Amebis
• See also the general references