græja

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkraiːja/

  Rhymes: -aiːja

Etymology 1

Borrowed from Danish greje, from Norwegian greie, from Old Norse greiði.

Noun

græja f (genitive singular græju, nominative plural græjur)

1. a tool, instrument or appliance, especially one perceived as clever, powerful or trendy; gadget
2. (especially in plural) stereo (device for listening to recorded sound)

Etymology 2

Borrowed from Danish greje, from Norwegian greie, greida, from Old Norse greiða, related to Etymology 1.

Verb

græja (weak verb, third-person singular past indicative græjaði, supine græjað)

1. (informal) to arrange, fix

Conjugation

græja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að græja
supine (sagnbót)		græjað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		græjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég græja	við græjum	present (nútíð)	ég græi	við græjum
	þú græjar	þið græið		þú græir	þið græið
	hann, hún, það græjar	þeir, þær, þau græja		hann, hún, það græi	þeir, þær, þau græi
past (þátíð)	ég græjaði	við græjuðum	past (þátíð)	ég græjaði	við græjuðum
	þú græjaðir	þið græjuðuð		þú græjaðir	þið græjuðuð
	hann, hún, það græjaði	þeir, þær, þau græjuðu		hann, hún, það græjaði	þeir, þær, þau græjuðu
imperative (boðháttur)	græja (þú)	græið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	græjaðu	græiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

græjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að græjast
supine (sagnbót)		græjast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		græjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég græjast	við græjumst	present (nútíð)	ég græist	við græjumst
	þú græjast	þið græist		þú græist	þið græist
	hann, hún, það græjast	þeir, þær, þau græjast		hann, hún, það græist	þeir, þær, þau græist
past (þátíð)	ég græjaðist	við græjuðumst	past (þátíð)	ég græjaðist	við græjuðumst
	þú græjaðist	þið græjuðust		þú græjaðist	þið græjuðust
	hann, hún, það græjaðist	þeir, þær, þau græjuðust		hann, hún, það græjaðist	þeir, þær, þau græjuðust
imperative (boðháttur)	græjast (þú)	græist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	græjastu	græisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

græjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	græjaður	græjuð	græjað		græjaðir	græjaðar	græjuð
accusative (þolfall)	græjaðan	græjaða	græjað		græjaða	græjaðar	græjuð
dative (þágufall)	græjuðum	græjaðri	græjuðu		græjuðum	græjuðum	græjuðum
genitive (eignarfall)	græjaðs	græjaðrar	græjaðs		græjaðra	græjaðra	græjaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	græjaði	græjaða	græjaða		græjuðu	græjuðu	græjuðu
accusative (þolfall)	græjaða	græjuðu	græjaða		græjuðu	græjuðu	græjuðu
dative (þágufall)	græjaða	græjuðu	græjaða		græjuðu	græjuðu	græjuðu
genitive (eignarfall)	græjaða	græjuðu	græjaða		græjuðu	græjuðu	græjuðu