Jump to content

głōwny

From Wiktionary, the free dictionary
See also: główny, głównÿ, and glówny

Silesian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish główny. By surface analysis, głowa +‎ -ny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɡwov.nɪ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ovnɪ
  • Syllabification: głōw‧ny

Adjective

[edit]

głōwny (derived adverb głōwnie)

  1. head, main, chief, principle (most significant among other objects of the same kind or in the situation in question)
    • 2018 – October 30, Editorial, “Anaberg z każdyj strōny #7 Bazylika”, in Wachtyrz.eu[1], Kotórz Mały, Poland: Silesia Progress:
      Anaberg mioł dobrich farŏrzōw – proboszcz Kita w 1842 roku zleciōł malyrzowi Mayerowi ôdnowiyniy w kojściele ôłtŏrza głōwnygo i bocznich, ambony i połru malodwideł; za farŏrza Franke kosztōwny roboty przi kojściele wykōnywoł majster Marondis z Krapkowic, a ksiyndza Nitzko krōnika spōminŏ jako ôddanygo przijaciela i pracowitygo gospodŏrza.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

[edit]
Declension of głōwny
singular plural
masculine neuter feminine virile nonvirile
nominative głōwny głōwne głōwnŏ głōwni głōwne
genitive głōwnego głōwnyj głōwnych
dative głōwnymu głōwnyj głōwnym
accusative animate głōwnego głōwne głōwnõ głōwnych głōwne
inanimate głōwny
instrumental głōwnym głōwnōm głōwnymi
locative głōwnym głōwnyj głōwnych
vocative głōwny głōwne głōwnŏ głōwni głōwne