głōwny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: główny, głównÿ, and glówny

Silesian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish główny. By surface analysis, głowa +‎ -ny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɡwov.nɪ/
  • Rhymes: -ovnɪ
  • Syllabification: głōw‧ny

Adjective

[edit]

głōwny (derived adverb głōwnie)

  1. head, main, chief, principle (most significant among other objects of the same kind or in the situation in question)
    • 2018 – October 30, Editorial, “Anaberg z każdyj strōny #7 Bazylika”, in Wachtyrz.eu[1], Kotórz Mały, Poland: Silesia Progress:
      Anaberg mioł dobrich farŏrzōw – proboszcz Kita w 1842 roku zleciōł malyrzowi Mayerowi ôdnowiyniy w kojściele ôłtŏrza głōwnygo i bocznich, ambony i połru malodwideł; za farŏrza Franke kosztōwny roboty przi kojściele wykōnywoł majster Marondis z Krapkowic, a ksiyndza Nitzko krōnika spōminŏ jako ôddanygo przijaciela i pracowitygo gospodŏrza.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

[edit]