fena

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈfɛna]
• Rhymes: -ɛna
• Hyphenation: fe‧na

Noun

fena f

1. bitch, she-dog (female dog)

   Synonyms: psice, čuba

Declension

Declension of fena (hard feminine)

	singular	plural
nominative	fena	feny
genitive	feny	fen
dative	feně	fenám
accusative	fenu	feny
vocative	feno	feny
locative	feně	fenách
instrumental	fenou	fenami

Derived terms

• fenka

 

Further reading

• “fena”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “fena”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “fena”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Latin

Noun

fēna

1. nominative/accusative/vocative plural of fēnum

Maltese

Root
f-n-j
1 term

Etymology

From Arabic أَفْنَى (ʔafnā).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɛ.na/

Verb

fena (imperfect jifni, past participle mifni)

1. to exhaust (somebody), to tire out (especially spiritually)

   Kemm jifnini dan it-tilwim kollu! ― All this quarrelling exhausts me so much!

Conjugation

Conjugation of fena

		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
perfect	m	fnejt	fnejt	fena		fnejna	fnejtu	fnew
	f			fniet
imperfect	m	nifni	tifni	jifni		nifnu	tifnu	jifnu
	f			tifni
imperative			ifni				ifnu

Mapudungun

Noun

fena (Unified spelling)

1. oats

Portuguese

Verb

fena

1. inflection of fenar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Swedish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfeːˌna/

Etymology 1

From Old Swedish fina, of common Germanic origins. Possibly related to the Latin pinna (“tip, point”).

Noun

fena c

1. The protruding appendage on a marine animal; fin, flipper.
2. A stabilizing structural detail on various vehicles; fin.
3. (in the idiom "inte röra en fena", literally "not move a fin") to stay completely still, to not move a muscle.

   De rörde inte en fena medan fiendepatrullen gick förbi

   They didn't move a muscle as the enemy patrol passed by

Declension

Declension of fena

		nominative	genitive
singular	indefinite	fena	fenas
	definite	fenan	fenans
plural	indefinite	fenor	fenors
	definite	fenorna	fenornas

Related terms

• analfena
• bröstfena
• hajfena
• finne
• ryggfena
• stjärtfena

Etymology 2

Clipping of fenomenal. Its use as a noun is claimed to be a misunderstanding.

Adjective

fena (not comparable)

1. very good, skilled, phenomenal

Declension

Not compared or deflected.

Noun

fena c

1. (in the idiom "vara en fena på något", literally "to be a fin at something") to be really good at something, to be a whiz at something

   Hon var en riktig fena på att köra bil

   She was really good at driving

Declension

Declension of fena

		nominative	genitive
singular	indefinite	fena	fenas
	definite	fenan	fenans
plural	indefinite	fenor	fenors
	definite	fenorna	fenornas

See also

• haj

References

• fena in Svensk ordbok (SO)
• fena in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• fena in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish فنا, فناء (fena, “bad; sick; immoral; disagreeable”), from Arabic فَنَاء (fanāʔ).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

fena

1. bad, evil
2. sick

Declension

predicative forms of fena

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	fenayım	fena mıyım?	fena değilim	fena değil miyim?
sen (you are)	fenasın	fena mısın?	fena değilsin	fena değil misin?
o (he/she/it is)	fena / fenadır	fena mı?	fena değil	fena değil mi?
biz (we are)	fenayız	fena mıyız?	fena değiliz	fena değil miyiz?
siz (you are)	fenasınız	fena mısınız?	fena değilsiniz	fena değil misiniz?
onlar (they are)	fena(lar)	fena(lar) mı?	fena değil(ler)	fena değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	fenaydım	fena mıydım?	fena değildim	fena değil miydim?
sen (you were)	fenaydın	fena mıydın?	fena değildin	fena değil miydin?
o (he/she/it was)	fenaydı	fena mıydı?	fena değildi	fena değil miydi?
biz (we were)	fenaydık	fena mıydık?	fena değildik	fena değil miydik?
siz (you were)	fenaydınız	fena mıydınız?	fena değildiniz	fena değil miydiniz?
onlar (they were)	fenaydılar	fena mıydılar?	fena değildi(ler) / değillerdi	fena değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	fenaymışım	fena mıymışım?	fena değilmişim	fena değil miymişim?
sen (you were)	fenaymışsın	fena mıymışsın?	fena değilmişsin	fena değil miymişsin?
o (he/she/it was)	fenaymış	fena mıymış?	fena değilmiş	fena değil miymiş?
biz (we were)	fenaymışız	fena mıymışız?	fena değilmişiz	fena değil miymişiz?
siz (you were)	fenaymışsınız	fena mıymışsınız?	fena değilmişsiniz	fena değil miymişsiniz?
onlar (they were)	fenaymışlar	fena mıymışlar?	fena değilmiş(ler) / değillermiş	fena değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	fenaysam	fena mıysam?	fena değilsem	fena değil miysem?
sen (if you)	fenaysan	fena mıysan?	fena değilsen	fena değil miysen?
o (if he/she/it)	fenaysa	fena mıysa?	fena değilse	fena değil miyse?
biz (if we)	fenaysak	fena mıysak?	fena değilsek	fena değil miysek?
siz (if you)	fenaysanız	fena mıysanız?	fena değilseniz	fena değil miyseniz?
onlar (if they)	fenaysalar	fena mıysalar?	fena değilseler / değillerse	fena değil miyseler?

References

• Redhouse, James W. (1890) “فنا”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1397
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN