færa

Icelandic

færa (weak verb, third-person singular past indicative færði, supine fært)

to move (a thing between places), to relocate [with accusative]
to hand, to give, to bring, to present [with dative ‘someone’ and accusative ‘something’]
Færðu gestinum eitthvað að drekka.
Bring the guest something to drink.

færa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að færa
supine (sagnbót)		fært
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		færandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég færi	við færum	present (nútíð)	ég færi	við færum
	þú færir	þið færið		þú færir	þið færið
	hann, hún, það færir	þeir, þær, þau færa		hann, hún, það færi	þeir, þær, þau færi

past (þátíð)	ég færði	við færðum	past (þátíð)	ég færði	við færðum
	þú færðir	þið færðuð		þú færðir	þið færðuð
	hann, hún, það færði	þeir, þær, þau færðu		hann, hún, það færði	þeir, þær, þau færðu

imperative (boðháttur)	fær (þú)	færið (þið)
	færðu	færiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

færast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að færast
supine (sagnbót)		færst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		færandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég færist	við færumst	present (nútíð)	ég færist	við færumst
	þú færist	þið færist		þú færist	þið færist
	hann, hún, það færist	þeir, þær, þau færast		hann, hún, það færist	þeir, þær, þau færist

past (þátíð)	ég færðist	við færðumst	past (þátíð)	ég færðist	við færðumst
	þú færðist	þið færðust		þú færðist	þið færðust
	hann, hún, það færðist	þeir, þær, þau færðust		hann, hún, það færðist	þeir, þær, þau færðust

imperative (boðháttur)	færst (þú)	færist (þið)
	færstu	færisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

færður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	færður	færð	fært	færðir	færðar	færð
accusative (þolfall)	færðan	færða	fært	færða	færðar	færð
dative (þágufall)	færðum	færðri	færðu	færðum	færðum	færðum
genitive (eignarfall)	færðs	færðrar	færðs	færðra	færðra	færðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	færði	færða	færða	færðu	færðu	færðu
accusative (þolfall)	færða	færðu	færða	færðu	færðu	færðu
dative (þágufall)	færða	færðu	færða	færðu	færðu	færðu
genitive (eignarfall)	færða	færðu	færða	færðu	færðu	færðu

See the etymology of the corresponding lemma form.

færa