dukt

See also: dūkt

Polish

Etymology

Borrowed from Latin ductus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdukt/
• Rhymes: -ukt
• Syllabification: dukt

Noun

dukt m inan

1. road or path cut through a forest

   Hypernym: droga

2. (literary) current or course of someone's actions
3. (archaic) hand or font (appearance of handwritten or printed text)

   Synonym: czcionka

Declension

Declension of dukt

	singular	plural
nominative	dukt	dukty
genitive	duktu	duktów
dative	duktowi	duktom
accusative	dukt	dukty
instrumental	duktem	duktami
locative	dukcie	duktach
vocative	dukcie	dukty

Further reading

• dukt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dukt in Polish dictionaries at PWN