czcionka

See also: czcionką

Polish

Etymology

From Old Polish czcion, czciony +‎ -ka, past passive participle of czyść (“to read”), from Proto-Slavic *čistì, from Proto-Balto-Slavic *(s)keistéi, from Proto-Indo-European *(s)kʷéyt-t ~ *(s)kit-ént, from the root *kʷeyt- (“to notice”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂt͡ɕɔn.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnka
• Syllabification: czcion‧ka

Noun

czcionka f

1. font (a grouping of consistently-designed glyphs)
2. sort, piece of type (a block used to print a single character)

Declension

Declension of czcionka

	singular	plural
nominative	czcionka	czcionki
genitive	czcionki	czcionek
dative	czcionce	czcionkom
accusative	czcionkę	czcionki
instrumental	czcionką	czcionkami
locative	czcionce	czcionkach
vocative	czcionko	czcionki

Derived terms

(adjective):

• czcionkowy

(noun):

• czcionkarstwo

Related terms

(nouns):

• cet
• czcionnik

(verb):

• czytać impf

Further reading

• czcionka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czcionka in Polish dictionaries at PWN