dosłać
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology 1
[edit]From do- + słać (“to send”). First attested in 1564.[1] Compare Czech doslat, Kashubian dosłac, Silesian dosłać, and Russian досла́ть (doslátʹ).
Pronunciation
[edit]- IPA(key): /ˈdɔ.swat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈdɔs.ɫat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔswat͡ɕ
- Syllabification: do‧słać
Verb
[edit]dosłać pf (imperfective dosyłać)
- (transitive) to send an additional delivery or message [with instrumental ‘by means of what’]
- (transitive) to send an additional person somewhere [with dative ‘to whom’]
Conjugation
[edit]Etymology 2
[edit]From do- + słać (“to make the bed”). First attested in the 19th century.[2]
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]dosłać pf (imperfective dościelać)
- (transitive) to finish making the bed, to make the bed all the way
- (transitive) to make an additional bed
Conjugation
[edit]References
[edit]- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “dosłać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- ^ Aleksander Zdanowicz (1861) “dosłać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
Further reading
[edit]- dosłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dosłać in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dosłać”, in Słownik języka polskiego
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dosłać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 524
- dosłać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego