doorzien

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /doːrˈzin/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: door‧zien
• Rhymes: -in

Etymology 1

From Middle Dutch doresien. Equivalent to door- +‎ zien.

Verb

doorzien

1. (transitive) to see through, detect (a lie)

Conjugation

Conjugation of doorzien (strong class 5, irregular, prefixed)
infinitive	doorzien
past singular	doorzag
past participle	doorzien
infinitive	doorzien
gerund	doorzien n
	present tense	past tense
1st person singular	doorzie	doorzag
2nd person sing. (jij)	doorziet, doorzie2	doorzag
2nd person sing. (u)	doorziet	doorzag
2nd person sing. (gij)	doorziet	doorzaagt
3rd person singular	doorziet	doorzag
plural	doorzien	doorzagen
subjunctive sing.1	doorzie	doorzage
subjunctive plur.1	doorzien	doorzagen
imperative sing.	doorzie
imperative plur.1	doorziet
participles	doorziend	doorzien
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

doorzien

1. past participle of doorzien

Declension

Declension of doorzien
uninflected	doorzien
inflected	doorziene
		positive
predicative/adverbial		doorzien
indefinite	m./f. sing.	doorziene
	n. sing.	doorzien
	plural	doorziene
definite		doorziene
partitive		doorziens