domawiać

Old Polish

Etymology

From domówić +‎ -ać. First attested in 1466.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /dɔmaːvjat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /dɔmɒvjat͡ɕ/

Verb

domawiać impf (perfective domówić)

1. to finish saying
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 366:

     Odpovyedzyawschy svyąthy Pyotr rzekl kv mylemv Iesusovy rzekącz: Gospodnye, dobrze nam thv bycz, chczeschly, vczynym thv trzy przybytky, tobye yeden, Moyzeschovy yeden, a Helyaschovy drugy. Gescze tego domavya svyąthy Pyotr, nathychmyast oblok svyąthy zaczmycz ye (adhuc eo loquente, ecce nubes lucida obumbravit eos Mat 17, 5)

     [Odpowiedziawszy Święty Piotr rzekł ku miłemu Jesusowi rzekąc: „Gospodnie, dobrze nam tu być. Chceszli, uczynim tu trzy przybytki: tobie jeden, Mojżeszowi jeden a Helijaszowi drugi”. Jeszcze tego domawia Święty Piotr, natychmiast obłok świat[ł]y zaćmić je (adhuc eo loquente, ecce nubes lucida obumbravit eos Mat 17, 5)]

2. to deride; to reprimand
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 810:

     O tem, jako Pilat przyganiał Żydom, a swarzył sie s nimi, domawiając im

     [O tem, jako Piłat przyganiał Żydom, a swarzył sie s nimi, domawiając jim]

Related terms

noun

• domowa

 

verb

• mówić impf

 

Descendants

• Polish: domawiać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “domawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish domawiać. By surface analysis, domówić +‎ -ać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dɔˈma.vjat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /dɔˈmɒ.vjat͡ɕ/

• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: do‧ma‧wiać

Verb

domawiać impf (perfective domówić)

1. (transitive or in Middle Polish, also reflexive with się, literary) to finish saying

   Synonyms: dokańczać, dopowiadać

2. (transitive) to order something extra

   Hypernym: zamawiać

3. (transitive) to agree on or coordinate the details of something [with z (+ instrumental) ‘with whom’]

   Synonym: dogrywać

4. (transitive, dated) to rib, to deride, to jeer, to jibe

   Synonyms: przymawiać; see also Thesaurus:obrażać

5. (reflexive with się, colloquial) to agree on or coordinate the details of something [with z (+ instrumental) ‘with whom’]

   Synonym: porozumiewać się

6. (reflexive with się or in Middle Polish, also transitive, colloquial) to admonish

   Synonym: przymawiać się

Conjugation

Conjugation of domawiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		domawiać
present tense	1st	domawiam			domawiamy
	2nd	domawiasz			domawiacie
	3rd	domawia			domawiają
	impersonal	domawia się
past tense	1st	domawiałem, -(e)m domawiał	domawiałam, -(e)m domawiała	domawiałom, -(e)m domawiało	domawialiśmy, -(e)śmy domawiali	domawiałyśmy, -(e)śmy domawiały
	2nd	domawiałeś, -(e)ś domawiał	domawiałaś, -(e)ś domawiała	domawiałoś, -(e)ś domawiało	domawialiście, -(e)ście domawiali	domawiałyście, -(e)ście domawiały
	3rd	domawiał	domawiała	domawiało	domawiali	domawiały
	impersonal	domawiano
future tense	1st	będę domawiał, będę domawiać	będę domawiała, będę domawiać	będę domawiało, będę domawiać	będziemy domawiali, będziemy domawiać	będziemy domawiały, będziemy domawiać
	2nd	będziesz domawiał, będziesz domawiać	będziesz domawiała, będziesz domawiać	będziesz domawiało, będziesz domawiać	będziecie domawiali, będziecie domawiać	będziecie domawiały, będziecie domawiać
	3rd	będzie domawiał, będzie domawiać	będzie domawiała, będzie domawiać	będzie domawiało, będzie domawiać	będą domawiali, będą domawiać	będą domawiały, będą domawiać
	impersonal	będzie domawiać się
conditional	1st	domawiałbym, bym domawiał	domawiałabym, bym domawiała	domawiałobym, bym domawiało	domawialibyśmy, byśmy domawiali	domawiałybyśmy, byśmy domawiały
	2nd	domawiałbyś, byś domawiał	domawiałabyś, byś domawiała	domawiałobyś, byś domawiało	domawialibyście, byście domawiali	domawiałybyście, byście domawiały
	3rd	domawiałby, by domawiał	domawiałaby, by domawiała	domawiałoby, by domawiało	domawialiby, by domawiali	domawiałyby, by domawiały
	impersonal	domawiano by
imperative	1st	niech domawiam			domawiajmy
	2nd	domawiaj			domawiajcie
	3rd	niech domawia			niech domawiają
active adjectival participle		domawiający	domawiająca	domawiające	domawiający	domawiające
passive adjectival participle		domawiany	domawiana	domawiane	domawiani	domawiane
contemporary adverbial participle		domawiając
verbal noun		domawianie

Related terms

verb

• mówić impf

 

Further reading

• domawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• domawiać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “domawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “domawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Wiesław Morawski (10.05.2019) “DOMAWIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• “DOMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 26.02.2015
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “domawiać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “domawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “domawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 503