diaboliczny

Polish

Etymology

Borrowed from French diabolique or perhaps directly from Latin diabolicus + -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dja.bɔˈlit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: dia‧bo‧licz‧ny

Adjective

diaboliczny (comparative bardziej diaboliczny, superlative najbardziej diaboliczny, derived adverb diabolicznie)

1. (literary) diabolic

   Synonyms: czarci, diabelny, diabelski, diabli

Declension

Declension of diaboliczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	diaboliczny		diaboliczna	diaboliczne	diaboliczni	diaboliczne
genitive	diabolicznego		diabolicznej	diabolicznego	diabolicznych
dative	diabolicznemu		diabolicznej	diabolicznemu	diabolicznym
accusative	diabolicznego	diaboliczny	diaboliczną	diaboliczne	diabolicznych	diaboliczne
instrumental	diabolicznym		diaboliczną	diabolicznym	diabolicznymi
locative	diabolicznym		diabolicznej	diabolicznym	diabolicznych

Derived terms

noun

• diaboliczność

Related terms

adjectives

• diabelny
• diabelski
• diabli

adverbs

• diabelnie
• diabelsko
• diablo

nouns

• diabelstwo
• diabeł
• diabełek
• diablę
• diablica
• diablik

phrase

• gdzie diabeł nie może, tam babę pośle

Further reading

• diaboliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• diaboliczny in Polish dictionaries at PWN