diablik

Polish

Etymology

From diabeł +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdja.blik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ablik
• Syllabification: dia‧blik

Noun

diablik m animal

1. (folklore) devilkin, imp

   Synonyms: diabełek, diablę, dydko

Declension

Declension of diablik

	singular	plural
nominative	diablik	diabliki
genitive	diablika	diablików
dative	diablikowi	diablikom
accusative	diablika	diabliki
instrumental	diablikiem	diablikami
locative	diabliku	diablikach
vocative	diabliku	diabliki

Related terms

adjectives

• diabelny
• diabelski
• diabli
• diaboliczny

adverbs

• diabelnie
• diabelsko
• diablo
• diabolicznie

nouns

• diabelstwo
• diabeł
• diabełek
• diablę
• diablica
• diaboliczność

phrase

• gdzie diabeł nie może, tam babę pośle

Further reading

• diablik in Polish dictionaries at PWN