derruír

Galician

Etymology

From Latin diruere (“to demolish, overthrow”).

Verb

derruír (first-person singular present derrúo, first-person singular preterite derruín, past participle derruído)

1. to knock down
2. to fall down

Conjugation

    Conjugation of derruír (u becomes ú when stressed)

	Singular			Plural
	First-person (eu)	Second-person (ti)	Third-person (el / ela / Vde.)	First-person (nós)	Second-person (vós)	Third-person (eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal	derruír
Personal	derruír	derruíres	derruír	derruírmos	derruírdes	derruíren
Gerund
	derruíndo
Past participle
Masculine	derruído			derruídos
Feminine	derruída			derruídas
Indicative
Present	derrúo	derrúes	derrúe	derruímos	derruídes	derrúen
Imperfect	derruía	derruías	derruía	derruïamos	derruïades	derruían
Preterite	derruín	derruíches	derruíu	derruímos	derruístes	derruíron
Pluperfect	derruíra	derruíras	derruíra	derruiramos	derruirades	derruíran
Future	derruirei	derruirás	derruirá	derruiremos	derruiredes	derruirán
Conditional	derruiría	derruirías	derruiría	derruiriamos	derruiriades	derruirían
Subjunctive
Present	derrúa	derrúas	derrúa	derruamos	derruades	derrúan
Imperfect	derruíse	derruíses	derruíse	derruísemos	derruísedes	derruísen
Future	derruír	derruíres	derruír	derruírmos	derruírdes	derruíren
Imperative
Affirmative		derrúe	derrúa	derruamos	derruíde	derrúan
Negative (non)		non derrúas	non derrúa	non derruamos	non derruades	non derrúan