brzękać

Polish

Alternative forms

• brząkać

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *brękati.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈbʐɛŋ.kat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /ˈbr̝ɛ̃.kat͡ɕ/, (17^th–18^th c.) /ˈbʐɛ̃.kat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛŋkat͡ɕ
• Syllabification: brzę‧kać

Verb

brzękać impf (perfective brzęknąć)

1. (intransitive) to clang, to twang (to produce a metalic sound) [with instrumental ‘with what’]

   Synonyms: brzęczeć, dźwięczeć

2. (intransitive) to pluck, to strum (e.g. a guitar)

Conjugation

Conjugation of brzękać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		brzękać
present tense	1st	brzękam			brzękamy
	2nd	brzękasz			brzękacie
	3rd	brzęka			brzękają
	impersonal	brzęka się
past tense	1st	brzękałem, -(e)m brzękał	brzękałam, -(e)m brzękała	brzękałom, -(e)m brzękało	brzękaliśmy, -(e)śmy brzękali	brzękałyśmy, -(e)śmy brzękały
	2nd	brzękałeś, -(e)ś brzękał	brzękałaś, -(e)ś brzękała	brzękałoś, -(e)ś brzękało	brzękaliście, -(e)ście brzękali	brzękałyście, -(e)ście brzękały
	3rd	brzękał	brzękała	brzękało	brzękali	brzękały
	impersonal	brzękano
future tense	1st	będę brzękał, będę brzękać	będę brzękała, będę brzękać	będę brzękało, będę brzękać	będziemy brzękali, będziemy brzękać	będziemy brzękały, będziemy brzękać
	2nd	będziesz brzękał, będziesz brzękać	będziesz brzękała, będziesz brzękać	będziesz brzękało, będziesz brzękać	będziecie brzękali, będziecie brzękać	będziecie brzękały, będziecie brzękać
	3rd	będzie brzękał, będzie brzękać	będzie brzękała, będzie brzękać	będzie brzękało, będzie brzękać	będą brzękali, będą brzękać	będą brzękały, będą brzękać
	impersonal	będzie brzękać się
conditional	1st	brzękałbym, bym brzękał	brzękałabym, bym brzękała	brzękałobym, bym brzękało	brzękalibyśmy, byśmy brzękali	brzękałybyśmy, byśmy brzękały
	2nd	brzękałbyś, byś brzękał	brzękałabyś, byś brzękała	brzękałobyś, byś brzękało	brzękalibyście, byście brzękali	brzękałybyście, byście brzękały
	3rd	brzękałby, by brzękał	brzękałaby, by brzękała	brzękałoby, by brzękało	brzękaliby, by brzękali	brzękałyby, by brzękały
	impersonal	brzękano by
imperative	1st	niech brzękam			brzękajmy
	2nd	brzękaj			brzękajcie
	3rd	niech brzęka			niech brzękają
active adjectival participle		brzękający	brzękająca	brzękające	brzękający	brzękające
contemporary adverbial participle		brzękając
verbal noun		brzękanie

Derived terms

nouns

• brzękacz
• brzękadło
• brzękawka
• brzękułka

 

verbs

• pobrzękać pf, pobrzękiwać impf
• zabrzękać pf

 

Related terms

adjectives

• brzęczny

 

nouns

• brzęczak
• brzęczyk
• brzęk
• brzękot

 

verbs

• brzęczeć impf
• brzęczyć impf

 

Further reading

• brzękać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brzękać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “brzękać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku