dźwięczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zvęčati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑvjɛn.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: dźwię‧czeć

Verb

dźwięczeć impf (perfective dźwięknąć or zadźwięczeć)

1. (intransitive) to clang, to ring

Conjugation

Conjugation of dźwięczeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dźwięczeć
present tense	1st	dźwięczę			dźwięczymy
	2nd	dźwięczysz			dźwięczycie
	3rd	dźwięczy			dźwięczą
	impersonal	dźwięczy się
past tense	1st	dźwięczałem, -(e)m dźwięczał	dźwięczałam, -(e)m dźwięczała	dźwięczałom, -(e)m dźwięczało	dźwięczeliśmy, -(e)śmy dźwięczeli	dźwięczałyśmy, -(e)śmy dźwięczały
	2nd	dźwięczałeś, -(e)ś dźwięczał	dźwięczałaś, -(e)ś dźwięczała	dźwięczałoś, -(e)ś dźwięczało	dźwięczeliście, -(e)ście dźwięczeli	dźwięczałyście, -(e)ście dźwięczały
	3rd	dźwięczał	dźwięczała	dźwięczało	dźwięczeli	dźwięczały
	impersonal	dźwięczano
future tense	1st	będę dźwięczał, będę dźwięczeć	będę dźwięczała, będę dźwięczeć	będę dźwięczało, będę dźwięczeć	będziemy dźwięczeli, będziemy dźwięczeć	będziemy dźwięczały, będziemy dźwięczeć
	2nd	będziesz dźwięczał, będziesz dźwięczeć	będziesz dźwięczała, będziesz dźwięczeć	będziesz dźwięczało, będziesz dźwięczeć	będziecie dźwięczeli, będziecie dźwięczeć	będziecie dźwięczały, będziecie dźwięczeć
	3rd	będzie dźwięczał, będzie dźwięczeć	będzie dźwięczała, będzie dźwięczeć	będzie dźwięczało, będzie dźwięczeć	będą dźwięczeli, będą dźwięczeć	będą dźwięczały, będą dźwięczeć
	impersonal	będzie dźwięczeć się
conditional	1st	dźwięczałbym, bym dźwięczał	dźwięczałabym, bym dźwięczała	dźwięczałobym, bym dźwięczało	dźwięczelibyśmy, byśmy dźwięczeli	dźwięczałybyśmy, byśmy dźwięczały
	2nd	dźwięczałbyś, byś dźwięczał	dźwięczałabyś, byś dźwięczała	dźwięczałobyś, byś dźwięczało	dźwięczelibyście, byście dźwięczeli	dźwięczałybyście, byście dźwięczały
	3rd	dźwięczałby, by dźwięczał	dźwięczałaby, by dźwięczała	dźwięczałoby, by dźwięczało	dźwięczeliby, by dźwięczeli	dźwięczałyby, by dźwięczały
	impersonal	dźwięczano by
imperative	1st	niech dźwięczę			dźwięczmy
	2nd	dźwięcz			dźwięczcie
	3rd	niech dźwięczy			niech dźwięczą
active adjectival participle		dźwięczący	dźwięcząca	dźwięczące	dźwięczący	dźwięczące
contemporary adverbial participle		dźwięcząc
verbal noun		dźwięczenie

Related terms

(adjective):

• dźwięczny

(noun):

• dźwięk

Further reading

• dźwięczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dźwięczeć in Polish dictionaries at PWN