brzęk

See also: Brzęk

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbʐɛŋk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛŋk
• Syllabification: brzęk

Etymology 1

Deverbal from brzęczeć.

Noun

brzęk m inan

1. clank, clink, tinkle (sound)
2. twang (sound of a vibrating string)
3. buzz, hum, humming (of insects)

Declension

Declension of brzęk

	singular	plural
nominative	brzęk	brzęki
genitive	brzęku	brzęków
dative	brzękowi	brzękom
accusative	brzęk	brzęki
instrumental	brzękiem	brzękami
locative	brzęku	brzękach
vocative	brzęku	brzęki

Synonyms

• (sound): brzękanie, brzęknięcie, pobrzęk

Related terms

adjective

• brzękliwy

 

adverb

• brzękliwie

 

nouns

• brzękadełko
• brzękadło
• brzękanie
• brzękliwość
• brzęknięcie

 

verbs

• brzęczeć
• brzękać
• brzęknąć

 

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *berkъ.

Noun

brzęk m inan

1. wild service tree, chequer tree (Sorbus torminalis)

   Synonyms: bereka, brekinia, jarząb brekinia

Declension

Declension of brzęk

	singular	plural
nominative	brzęk	brzęki
genitive	brzęku	brzęków
dative	brzękowi	brzękom
accusative	brzęk	brzęki
instrumental	brzękiem	brzękami
locative	brzęku	brzękach
vocative	brzęku	brzęki

Further reading

• brzęk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brzęk in Polish dictionaries at PWN