bogomyślny

Old Polish

Etymology

From bóg +‎ -o- +‎ myślić +‎ -ny. First attested in c. 1500.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɔɡɔmɨɕlʲnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɔɡɔmɨɕlʲnɨ/

Adjective

bogomyślny

1. (religion, hapax legomenon, attested in Greater Poland) contemplative (pertaining to a religious contemplative, or a contemplative religious orders)
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 4:

     Bogomyslny zyvoth contemplatiua vita

     [Bogomyślny żywot contemplatiua vita]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 33v:

     Contemplatiua vita bogomyslny zyvoth

     [Contemplatiua vita bogomyślny żywot]

Descendants

• Polish: bogomyślny

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “bogomyślny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• K. Nitsch, editor (1953), “bogomyślny”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 1, Warsaw: Polish Academy of Sciences, page 121
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bogomyślny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “bogomyślny”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bogomyślny. By surface analysis, Bóg +‎ -o- +‎ myśleć +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɔ.ɡɔˈmɘɕl.nɘ/
• Rhymes: -ɘɕlnɘ
• Syllabification: bo‧go‧myśl‧ny

Adjective

bogomyślny (not comparable, no derived adverb)

1. (archaic, religion) contemplative (pertaining to a religious contemplative, or a contemplative religious orders)

Declension

Declension of bogomyślny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bogomyślny		bogomyślna	bogomyślne	bogomyślni	bogomyślne
genitive	bogomyślnego		bogomyślnej	bogomyślnego	bogomyślnych
dative	bogomyślnemu		bogomyślnej	bogomyślnemu	bogomyślnym
accusative	bogomyślnego	bogomyślny	bogomyślną	bogomyślne	bogomyślnych	bogomyślne
instrumental	bogomyślnym		bogomyślną	bogomyślnym	bogomyślnymi
locative	bogomyślnym		bogomyślnej	bogomyślnym	bogomyślnych

Derived terms

noun

• bogomyślność

Related terms

noun

• Bóg

verb

• myśleć impf

Further reading

• bogomyślny in Polish dictionaries at PWN
• bogomyślny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego