bogomyślność

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bogomyślny +‎ -ość. First attested in 1522.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɔ.ɡɔˈmɘɕl.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘɕlnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bo‧go‧myśl‧ność

Noun

[edit]

bogomyślność f

  1. (archaic, religion) contemplation (holy meditation)

Declension

[edit]
[edit]
adjective
noun
verb

References

[edit]
  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bogomyślność”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  2. ^ bogomyślność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]