bogać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From boga +‎ .

Interjection

[edit]

bogać

  1. (Kuyavia) expresses surprise or disdain; for the love of God
    Synonyms: boga, loboga, kata, katać

Particle

[edit]

bogać

  1. (Far Masovian) used when answering for emphasis or to confirm; really; honestly; right
    Lubis słuchać przepowiastków? Bogać ni.Do you like to listen to stories? Honestly no.

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

[edit]

bogać

  1. second-person singular imperative of bogacić

Further reading

[edit]
  • Oskar Kolberg (1867) “bogać”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 268
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “bogać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 103