blędzieć

Polish

Alternative forms

• blańdać

Etymology

From Proto-Slavic *blęsti +‎ -eć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈblɛɲ.d͡ʑɛt͡ɕ/
• Rhymes: -ɛɲd͡ʑɛt͡ɕ
• Syllabification: blę‧dzieć

Verb

blędzieć impf

1. (transitive, intransitive) to blather (to talk drivel)

   Synonyms: see Thesaurus:bredzić

Conjugation

Conjugation of blędzieć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		blędzieć
present tense	1st	blędzę			blędzimy
	2nd	blędzisz			blędzicie
	3rd	blędzi			blędzą
	impersonal	blędzi się
past tense	1st	blędziałem, -(e)m blędział	blędziałam, -(e)m blędziała	blędziałom, -(e)m blędziało	blędzieliśmy, -(e)śmy blędzieli	blędziałyśmy, -(e)śmy blędziały
	2nd	blędziałeś, -(e)ś blędział	blędziałaś, -(e)ś blędziała	blędziałoś, -(e)ś blędziało	blędzieliście, -(e)ście blędzieli	blędziałyście, -(e)ście blędziały
	3rd	blędział	blędziała	blędziało	blędzieli	blędziały
	impersonal	blędziano
future tense	1st	będę blędział, będę blędzieć	będę blędziała, będę blędzieć	będę blędziało, będę blędzieć	będziemy blędzieli, będziemy blędzieć	będziemy blędziały, będziemy blędzieć
	2nd	będziesz blędział, będziesz blędzieć	będziesz blędziała, będziesz blędzieć	będziesz blędziało, będziesz blędzieć	będziecie blędzieli, będziecie blędzieć	będziecie blędziały, będziecie blędzieć
	3rd	będzie blędział, będzie blędzieć	będzie blędziała, będzie blędzieć	będzie blędziało, będzie blędzieć	będą blędzieli, będą blędzieć	będą blędziały, będą blędzieć
	impersonal	będzie blędzieć się
conditional	1st	blędziałbym, bym blędział	blędziałabym, bym blędziała	blędziałobym, bym blędziało	blędzielibyśmy, byśmy blędzieli	blędziałybyśmy, byśmy blędziały
	2nd	blędziałbyś, byś blędział	blędziałabyś, byś blędziała	blędziałobyś, byś blędziało	blędzielibyście, byście blędzieli	blędziałybyście, byście blędziały
	3rd	blędziałby, by blędział	blędziałaby, by blędziała	blędziałoby, by blędziało	blędzieliby, by blędzieli	blędziałyby, by blędziały
	impersonal	blędziano by
imperative	1st	niech blędzę			blędźmy
	2nd	blędź			blędźcie
	3rd	niech blędzi			niech blędzą
active adjectival participle		blędzący	blędząca	blędzące	blędzący	blędzące
passive adjectival participle		blędziany	blędziana	blędziane	blędziani	blędziane
contemporary adverbial participle		blędząc
verbal noun		blędzenie

Related terms

adjectives

• błędny

 

nouns

• bladź
• błąd

 

verbs

• błądzić impf

 

Descendants

• → Old Slovak: blendiť

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “blędzieć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 165