binnenhalen

Dutch

Etymology

From binnen +‎ halen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɪnə(n)ɦaːlə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bin‧nen‧ha‧len

Verb

binnenhalen

1. (transitive) to bring in
2. (transitive, computing) to download

Conjugation

Conjugation of binnenhalen (weak, separable)
infinitive	binnenhalen
past singular	haalde binnen
past participle	binnengehaald
infinitive	binnenhalen
gerund	binnenhalen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	haal binnen	haalde binnen	binnenhaal	binnenhaalde
2nd person sing. (jij)	haalt binnen, haal binnen2	haalde binnen	binnenhaalt	binnenhaalde
2nd person sing. (u)	haalt binnen	haalde binnen	binnenhaalt	binnenhaalde
2nd person sing. (gij)	haalt binnen	haalde binnen	binnenhaalt	binnenhaalde
3rd person singular	haalt binnen	haalde binnen	binnenhaalt	binnenhaalde
plural	halen binnen	haalden binnen	binnenhalen	binnenhaalden
subjunctive sing.1	hale binnen	haalde binnen	binnenhale	binnenhaalde
subjunctive plur.1	halen binnen	haalden binnen	binnenhalen	binnenhaalden
imperative sing.	haal binnen
imperative plur.1	haalt binnen
participles	binnenhalend	binnengehaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• halen binnen