Jump to content

bindować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of English bind +‎ -ować.[1] By surface analysis, binda +‎ -ować.[2] First attested in 1900.[3][4]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /binˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: bin‧do‧wać

Verb

[edit]

bindować impf (perfective zbindować)

  1. (transitive) to comb bind
    bindować dokumentyto comb bind documents
    bindować książkito comb bind books

Conjugation

[edit]
Conjugation of bindować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bindować
present tense 1st binduję bindujemy
2nd bindujesz bindujecie
3rd binduje bindują
impersonal binduje się
past tense 1st bindowałem,
-(e)m bindował
bindowałam,
-(e)m bindowała
bindowałom,
-(e)m bindowało
bindowaliśmy,
-(e)śmy bindowali
bindowałyśmy,
-(e)śmy bindowały
2nd bindowałeś,
-(e)ś bindował
bindowałaś,
-(e)ś bindowała
bindowałoś,
-(e)ś bindowało
bindowaliście,
-(e)ście bindowali
bindowałyście,
-(e)ście bindowały
3rd bindował bindowała bindowało bindowali bindowały
impersonal bindowano
future tense 1st będę bindował,
będę bindować
będę bindowała,
będę bindować
będę bindowało,
będę bindować
będziemy bindowali,
będziemy bindować
będziemy bindowały,
będziemy bindować
2nd będziesz bindował,
będziesz bindować
będziesz bindowała,
będziesz bindować
będziesz bindowało,
będziesz bindować
będziecie bindowali,
będziecie bindować
będziecie bindowały,
będziecie bindować
3rd będzie bindował,
będzie bindować
będzie bindowała,
będzie bindować
będzie bindowało,
będzie bindować
będą bindowali,
będą bindować
będą bindowały,
będą bindować
impersonal będzie bindować się
conditional 1st bindowałbym,
bym bindował
bindowałabym,
bym bindowała
bindowałobym,
bym bindowało
bindowalibyśmy,
byśmy bindowali
bindowałybyśmy,
byśmy bindowały
2nd bindowałbyś,
byś bindował
bindowałabyś,
byś bindowała
bindowałobyś,
byś bindowało
bindowalibyście,
byście bindowali
bindowałybyście,
byście bindowały
3rd bindowałby,
by bindował
bindowałaby,
by bindowała
bindowałoby,
by bindowało
bindowaliby,
by bindowali
bindowałyby,
by bindowały
impersonal bindowano by
imperative 1st niech binduję bindujmy
2nd binduj bindujcie
3rd niech binduje niech bindują
active adjectival participle bindujący bindująca bindujące bindujący bindujące
passive adjectival participle bindowany bindowana bindowane bindowani bindowane
contemporary adverbial participle bindując
verbal noun bindowanie
[edit]
nouns

References

[edit]
  1. ^ bindować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  2. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bindować”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. ^ J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900–1927), “bindować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warsaw
  4. ^ bindować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • bindować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bindować in Polish dictionaries at PWN