bieleć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bieleć, from Proto-Slavic *bělěti. By surface analysis, biały +‎ -eć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbjɛ.lɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɛt͡ɕ
• Syllabification: bie‧leć

Verb

bieleć impf (perfective zbieleć or pobieleć)

1. (intransitive) to whiten (to shine or become white)

   Synonyms: bielić się, wybielać się

   skóra bieleje ― one's skin turns white

   twarz bieleje ― one's face goes white

   pościel bieleje ― a sheet whitens

   zboże bieleje ― grain whitens

   kostki bieleją ― bones are turning white

   knykcie bieleją ― one's knuckles are turning white

   palce bieleją ― one's fingers are turning white

   usta bieleją ― one's mouth is turning white

   bieleć od słońca ― to whiten from the sun

   budynek bieleje ― a building shines white

   kamień bieleje ― a stone shines white

   śnieg bieleje ― snow shines white

   koszula bieleje ― a shirt is white

   zęby bieleją ― one's teeth are white

   bieleć śniegiem ― to shine white with snow

   bieleć na tle czegoś ― to shine white compared to something

   bieleć w ciemnościach/cieniu ― to shine white in darkness

   bieleć w słońcu ― to shine white in the sun

2. (intransitive, of hair) to whiten, to go gray (become white)

   Synonym: siwieć

   broda bieleje ― one's beard is going gray

   wąsy bieleją ― one's moustache is going gray

   włosy bieleją ― one's hair is going gray

Conjugation

Conjugation of bieleć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bieleć
present tense	1st	bieleję			bielejemy
	2nd	bielejesz			bielejecie
	3rd	bieleje			bieleją
	impersonal	bieleje się
past tense	1st	bielałem, -(e)m bielał	bielałam, -(e)m bielała	bielałom, -(e)m bielało	bieleliśmy, -(e)śmy bieleli	bielałyśmy, -(e)śmy bielały
	2nd	bielałeś, -(e)ś bielał	bielałaś, -(e)ś bielała	bielałoś, -(e)ś bielało	bieleliście, -(e)ście bieleli	bielałyście, -(e)ście bielały
	3rd	bielał	bielała	bielało	bieleli	bielały
	impersonal	bielano
future tense	1st	będę bielał, będę bieleć	będę bielała, będę bieleć	będę bielało, będę bieleć	będziemy bieleli, będziemy bieleć	będziemy bielały, będziemy bieleć
	2nd	będziesz bielał, będziesz bieleć	będziesz bielała, będziesz bieleć	będziesz bielało, będziesz bieleć	będziecie bieleli, będziecie bieleć	będziecie bielały, będziecie bieleć
	3rd	będzie bielał, będzie bieleć	będzie bielała, będzie bieleć	będzie bielało, będzie bieleć	będą bieleli, będą bieleć	będą bielały, będą bieleć
	impersonal	będzie bieleć się
conditional	1st	bielałbym, bym bielał	bielałabym, bym bielała	bielałobym, bym bielało	bielelibyśmy, byśmy bieleli	bielałybyśmy, byśmy bielały
	2nd	bielałbyś, byś bielał	bielałabyś, byś bielała	bielałobyś, byś bielało	bielelibyście, byście bieleli	bielałybyście, byście bielały
	3rd	bielałby, by bielał	bielałaby, by bielała	bielałoby, by bielało	bieleliby, by bieleli	bielałyby, by bielały
	impersonal	bielano by
imperative	1st	niech bieleję			bielejmy
	2nd	bielej			bielejcie
	3rd	niech bieleje			niech bieleją
active adjectival participle		bielejący	bielejąca	bielejące	bielejący	bielejące
contemporary adverbial participle		bielejąc
verbal noun		bielenie

Related terms

adjective

• biały

 

nouns

• biel
• bielizna
• bielmo

 

verb

• bielić

 

Further reading

• bieleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bieleć in Polish dictionaries at PWN