białogłowa

See also: białogłową

Polish

Etymology

From biały +‎ -o- +‎ głowa, probably originally referring to brides, e.g. a woman in white, ultimately coming to mean women in general.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bja.wɔˈɡwɔ.va/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /bja.wɔˈɡwɔ.va/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔva
• Syllabification: bia‧ło‧gło‧wa

Noun

białogłowa f

1. (archaic, now humorous or dialectal, Kielce) dame, woman

   Synonyms: dama, facetka, kobiałka, kobieta, niewiasta

Declension

Declension of białogłowa

	singular	plural
nominative	białogłowa	białogłowy
genitive	białogłowy	białogłów
dative	białogłowie	białogłowom
accusative	białogłowę	białogłowy
instrumental	białogłową	białogłowami
locative	białogłowie	białogłowach
vocative	białogłowo	białogłowy

Further reading

• białogłowa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• białogłowa in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Siarkowski (1878) “białogłowa”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 244