bevoorraden

Dutch

Etymology

From voorraad +‎ be- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvoːraːdə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧voor‧ra‧den

Verb

bevoorraden

1. (transitive) to supply, to provision

Conjugation

Conjugation of bevoorraden (weak, prefixed)
infinitive	bevoorraden
past singular	bevoorraadde
past participle	bevoorraad
infinitive	bevoorraden
gerund	bevoorraden n
	present tense	past tense
1st person singular	bevoorraad	bevoorraadde
2nd person sing. (jij)	bevoorraadt, bevoorraad2	bevoorraadde
2nd person sing. (u)	bevoorraadt	bevoorraadde
2nd person sing. (gij)	bevoorraadt	bevoorraadde
3rd person singular	bevoorraadt	bevoorraadde
plural	bevoorraden	bevoorraadden
subjunctive sing.1	bevoorrade	bevoorraadde
subjunctive plur.1	bevoorraden	bevoorraadden
imperative sing.	bevoorraad
imperative plur.1	bevoorraadt
participles	bevoorradend	bevoorraad
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bevoorrading