bevechten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bevechten. Equivalent to be- +‎ vechten.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvɛxtə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧vech‧ten
• Rhymes: -ɛxtən

Verb

bevechten

1. (transitive) to fight against, to combat

Conjugation

Conjugation of bevechten (strong class 3b, prefixed)
infinitive	bevechten
past singular	bevocht
past participle	bevochten
infinitive	bevechten
gerund	bevechten n
	present tense	past tense
1st person singular	bevecht	bevocht
2nd person sing. (jij)	bevecht	bevocht
2nd person sing. (u)	bevecht	bevocht
2nd person sing. (gij)	bevecht	bevocht
3rd person singular	bevecht	bevocht
plural	bevechten	bevochten
subjunctive sing.1	bevechte	bevochte
subjunctive plur.1	bevechten	bevochten
imperative sing.	bevecht
imperative plur.1	bevecht
participles	bevechtend	bevochten
1) Archaic.

Descendants

• Afrikaans: beveg