bemeesteren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From meester +‎ be- -en.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈmeːs.tə.rə(n)/, /bəˈmeː.stə.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧mees‧te‧ren
  • Rhymes: -eːstərən

Verb

[edit]

bemeesteren

  1. (transitive) to master

Conjugation

[edit]
Conjugation of bemeesteren (weak, prefixed)
infinitive bemeesteren
past singular bemeesterde
past participle bemeesterd
infinitive bemeesteren
gerund bemeesteren n
present tense past tense
1st person singular bemeester bemeesterde
2nd person sing. (jij) bemeestert, bemeester2 bemeesterde
2nd person sing. (u) bemeestert bemeesterde
2nd person sing. (gij) bemeestert bemeesterde
3rd person singular bemeestert bemeesterde
plural bemeesteren bemeesterden
subjunctive sing.1 bemeestere bemeesterde
subjunctive plur.1 bemeesteren bemeesterden
imperative sing. bemeester
imperative plur.1 bemeestert
participles bemeesterend bemeesterd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Negerhollands: meester