behoeven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch behoeven, from Old Dutch *bihuovon, from Proto-Germanic *bihōbōną. Equivalent to be- +‎ hoeven. Cognate with English behove (“to be necessary for”), obsolete German behufen (cf. Behuf), Danish behøve (“to need”), Norwegian behøve (“to need”), Swedish behöva (“to have use for, to need”).

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈɦuvə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧hoe‧ven
• Rhymes: -uvən

Verb

behoeven

1. (transitive, formal) to need

   Zij zullen ontvangen wat zij ook behoeven.

   They will receive whatever they need.

   Je kunt je huis naar behoeven uitbreiden.

   You can expand your house according to need.

Conjugation

Conjugation of behoeven (weak, prefixed)
infinitive	behoeven
past singular	behoefde
past participle	behoefd
infinitive	behoeven
gerund	behoeven n
	present tense	past tense
1st person singular	behoef	behoefde
2nd person sing. (jij)	behoeft, behoef2	behoefde
2nd person sing. (u)	behoeft	behoefde
2nd person sing. (gij)	behoeft	behoefde
3rd person singular	behoeft	behoefde
plural	behoeven	behoefden
subjunctive sing.1	behoeve	behoefde
subjunctive plur.1	behoeven	behoefden
imperative sing.	behoef
imperative plur.1	behoeft
participles	behoevend	behoefd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• hoeven
• nodig hebben
• moeten

Derived terms

• behoefte

Descendants

• Afrikaans: behoef