bedoelen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From be- +‎ doelen (to aim).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈdulə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧doe‧len
  • Rhymes: -ulən

Verb

[edit]

bedoelen

  1. (transitive) to intend, to have an aim
    Synonym: beogen
  2. (transitive) to mean, to intend to communicate

Conjugation

[edit]
Conjugation of bedoelen (weak, prefixed)
infinitive bedoelen
past singular bedoelde
past participle bedoeld
infinitive bedoelen
gerund bedoelen n
present tense past tense
1st person singular bedoel bedoelde
2nd person sing. (jij) bedoelt, bedoel2 bedoelde
2nd person sing. (u) bedoelt bedoelde
2nd person sing. (gij) bedoelt bedoelde
3rd person singular bedoelt bedoelde
plural bedoelen bedoelden
subjunctive sing.1 bedoele bedoelde
subjunctive plur.1 bedoelen bedoelden
imperative sing. bedoel
imperative plur.1 bedoelt
participles bedoelend bedoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: bedoel
  • Sranan Tongo: bedul
    • Caribbean Javanese: bedul