bakliwość

Old Polish

Etymology

From *bakliwy + -ość, from bakać + -liwy. First attested in 1449.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /baklʲivɔɕt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /baklʲivɔɕt͡ɕ/

Noun

bakliwość f

1. (attested in Masovia) shout, yell

   Synonym: bak

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 28:

     Przes baklywoscz a vporną gych szmyaloscz skaazanye a wycząnstwo obikli odnoszycz (per strepitum et importunam ipsorum audaciam sententiam sive victoriam causarum consueverunt reportare)

     [Przez bakliwość a uporną jich śmiałość skazanie a wicięstwo obykli odnosić (per strepitum et importunam ipsorum audaciam sententiam sive victoriam causarum consueverunt reportare)]

Derived terms

(nouns):

• bak
• bakanie

(verbs):

• bakać impf
• zbakać pf

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bakliwość”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN