bakanie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: bąkanie

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *bakanьje. By surface analysis, bakać +‎ -anie. First attested in 1449.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /bakaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /bakaɲe/

Noun

[edit]

bakanie n

  1. (attested in Sieradz-Łęczyca) verbal noun of bakać (reprimanding, scolding, rebukement)
    • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, Łęczyca, page 14:
      Przec[z]lynal vcrothlą szoyka bakanym increpat et domitam verbere nudat avem
      [Przeklinał ukrotłą sojkę bakanim increpat et domitam verbere nudat avem]
[edit]
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: bakanie

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bakanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Old Polish bakanie. By surface analysis, bakać (to reprimand) +‎ -anie.

Pronunciation

[edit]
 
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: ba‧ka‧nie

Noun

[edit]

bakanie n

  1. verbal noun of bakać
Declension
[edit]

Etymology 2

[edit]

From bakać (to toke) +‎ -anie.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /baˈka.ɲɛ/
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: ba‧ka‧nie

Noun

[edit]

bakanie n

  1. verbal noun of bakać
Declension
[edit]
[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bakanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku