błotko

Polish

Etymology

From błoto +‎ -ko. First attested in 1560.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwɔt.kɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtkɔ
• Syllabification: błot‧ko

Noun

błotko n

1. diminutive of błoto

   Synonym: błocko

Declension

Declension of błotko

	singular	plural
nominative	błotko	błotka
genitive	błotka	błotek
dative	błotku	błotkom
accusative	błotko	błotka
instrumental	błotkiem	błotkami
locative	błotku	błotkach
vocative	błotko	błotka

Related terms

adjectives

• błocisty
• błotniarkowy
• błotnisty
• błotny

 

adverb

• błotniście

 

nouns

• błocisko
• błocko
• błotniak
• błotniark
• błotnik
• błotnisko
• błotnistość

 

verbs

• błocić impf
• obłocić pf
• pobłocić pf
• ubłocić pf
• wybłocić pf
• zabłocić pf
• zbłocić pf

 

Further reading

• błotko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błotko in Polish dictionaries at PWN