błocisty

Polish

Etymology

From błoto +‎ -isty. First attested in 1621.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɔˈt͡ɕis.tɘ/
• Rhymes: -istɘ
• Syllabification: bło‧cis‧ty

Adjective

błocisty (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete, literally) muddy (covered in mud)

   Synonym: błotnisty

2. (obsolete, figuratively, of a job) dirty (hard, unpleasant)

Declension

Declension of błocisty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błocisty		błocista	błociste	błociści	błociste
genitive	błocistego		błocistej	błocistego	błocistych
dative	błocistemu		błocistej	błocistemu	błocistym
accusative	błocistego	błocisty	błocistą	błociste	błocistych	błociste
instrumental	błocistym		błocistą	błocistym	błocistymi
locative	błocistym		błocistej	błocistym	błocistych

Related terms

adjectives

• błotniarkowy
• błotnisty
• błotny

adverb

• błotniście

nouns

• błocisko
• błocko
• błotko
• błotniak
• błotniarka
• błotnik
• błotnisko
• błotnistość
• błoto

verbs

• błocić impf
• obłocić pf
• pobłocić pf
• ubłocić pf
• wybłocić pf
• zabłocić pf
• zbłocić pf

Further reading

• błocisty in Polish dictionaries at PWN