błōńdzić

Silesian

Etymology

Etymology tree

Proto-Balto-Slavic *blándīˀtei

Proto-Slavic *blǫditi

Old Polish błędzić

Polish błōńdzić

Inherited from Old Polish błędzić. By surface analysis, błōnd +‎ -ić.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈbwoɲ.d͡ʑit͡ɕ/
Rhymes: -oɲd͡ʑit͡ɕ
Syllabification: błōń‧dzić

Verb

błōńdzić impf

(intransitive, of a person) to wander, to stray, to rove, to err
(intransitive, of one's thoughts) to wander, to stray, to rove, to err

Conjugation

Conjugation of błōńdzić impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		błōńdzić
present tense	1^st	błōńdzã			błōńdzymy
	2^nd	błōńdzisz			błōńdzicie
	3^rd	błōńdzi			błōńdzōm
past tense	1^st	błōńdziłch, błōńdziłech, błōńdził żech	błōńdziłach błōńdziła żech	błōńdziłoch¹⁾ błōńdziło żech¹⁾	błōńdzilimy, błōńdzilichmy	błōńdziłymy, błōńdziłychmy
	2^nd	błōńdziłś, błōńdziłeś, błōńdził żeś	błōńdziłaś błōńdziła żeś	błōńdziłoś¹⁾ błōńdziło żeś¹⁾	błōńdziliście, błōńdzili żeście	błōńdziłyście, błōńdziły żeście
	3^rd	błōńdził	błōńdziła	błōńdziło	błōńdzili	błōńdziły
future tense	1^st	bydã błōńdził, bydã błōńdzić	bydã błōńdziła, bydã błōńdzić	bydã błōńdziło,¹⁾ bydã błōńdzić	bydymy błōńdzili, bydymy błōńdzić	bydymy błōńdziły, bydymy błōńdzić
	2^nd	bydziesz błōńdził, bydziesz błōńdzić	bydziesz błōńdziła, bydziesz błōńdzić	bydziesz błōńdziło,¹⁾ bydziesz błōńdzić	bydziecie błōńdzili, bydziecie błōńdzić	bydziecie błōńdziły, bydziecie błōńdzić
	3^rd	bydzie błōńdził, bydzie błōńdzić	bydzie błōńdziła, bydzie błōńdzić	bydzie błōńdziło, bydzie błōńdzić	bydōm błōńdzili, bydōm błōńdzić	bydōm błōńdziły, bydōm błōńdzić
pluperfect tense²⁾	1^st	bōłch błōńdził, bōłech błōńdził, bōł żech błōńdził	byłach błōńdziła była żech błōńdziła	byłoch błōńdziło¹⁾ było żech błōńdziło¹⁾	byli my błōńdzili, bylichmy błōńdzili	były my błōńdziły, byłychmy błōńdziły
	2^nd	bōłś błōńdził, bōłeś błōńdził, bōł żeś błōńdził	byłaś błōńdziła była żeś błōńdziła	byłoś błōńdziło¹⁾ było żeś błōńdziło¹⁾	byliście błōńdzili, byli żeście błōńdzili	byłyście błōńdziły, były żeście błōńdziły
	3^rd	bōł błōńdził	była błōńdziła	było błōńdziło¹⁾	były my błōńdzili, byłychmy błōńdzili	były błōńdziły
conditional	1^st	bych błōńdził	bych błōńdziła	byście błōńdzili	by my błōńdziły, bychmy błōńdziły
	2^nd	byś błōńdził	byś błōńdziła	byście błōńdzili	byście błōńdziły
	3^rd	by błōńdził	by błōńdziła	by błōńdziło	by błōńdzili	by błōńdziły
imperative	1^st	niych błōńdzã			błōńdźmy
	2^nd	błōńdź			błōńdźcie
	3^rd	niych błōńdzi			niych błōńdzōm
active adjectival participle		błōńdzōncy	błōńdzōncŏ	błōńdzōnce	błōńdzōncy	błōńdzōnce
verbal noun		błōńdzynie
¹⁾ Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. ²⁾ The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Silesian

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading