Jump to content

apostilleren

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French apostiller.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aːˌpɔs.tiˈleː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: apos‧til‧le‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

[edit]

apostilleren

  1. (transitive, intransitive) to gloss, to write margin notes

Conjugation

[edit]
Conjugation of apostilleren (weak)
infinitive apostilleren
past singular apostilleerde
past participle geapostilleerd
infinitive apostilleren
gerund apostilleren n
present tense past tense
1st person singular apostilleer apostilleerde
2nd person sing. (jij) apostilleert, apostilleer2 apostilleerde
2nd person sing. (u) apostilleert apostilleerde
2nd person sing. (gij) apostilleert apostilleerde
3rd person singular apostilleert apostilleerde
plural apostilleren apostilleerden
subjunctive sing.1 apostillere apostilleerde
subjunctive plur.1 apostilleren apostilleerden
imperative sing. apostilleer
imperative plur.1 apostilleert
participles apostillerend geapostilleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
[edit]